dicţionar Polonez-German »

pali înseamnă în Germană

PolonezăGermană
pali (językoznawstwo, językoznawczy) martwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, mający duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego, jeden z prakrytów używany w tekstach buddyjskich
noun

PaliSubstantiv

paliatywny adjective
uśmierzający ból lub łagodzący objawy choroby, lecz nieusuwający jej przyczyn

das palliativ [des Palliativs; die Palliative]Adjektiv

paliczek (anatomia, anatomiczny) mała kość palców stopy i dłoni;
noun

das Fingerglied [des Fingerglied(e)s; die Fingerglieder]Substantiv

Palikir (geografia, geograficzny) stolica Mikronezji;
noun

PalikirSubstantiv

palikować verb
podwiązywać rośliny uprawne (np. pomidory) do palika

rudern [ruderte; hat/ist gerudert]Verb

palilalia (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) objaw chorobowy polegający na mimowolnym powtarzaniu własnych słów, lub sylab;
noun

PalilalieSubstantiv

palimpsest (historia, historyczny, historycznie) rękopis spisany na używanym już wcześniej materiale piśmienniczym, z którego usunięto poprzedni tekst;
noun

der das Palimpsest [des Palimpsests; die Palimpseste]Substantiv

palindrom (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz lub zdanie brzmiące tak samo przy czytaniu od lewej strony do prawej, jak i odwrotnie (np. kajak, zaraz);
noun

das Palindrom [des Palindrom(e)s; die Palindrome]Substantiv

palinologia

Palynologie

palisada (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) obronne ogrodzenie z pali, często zaostrzonych
noun

die Palisade [der Palisade; die Palisaden]Substantiv

palisander phrase

der Palisander [des Palisanders; die Palisander]Phrase

paliusz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) element liturgicznego stroju metropolity;
noun

das Pallium [des Palliums; die Pallien]Substantiv

paliwo noun
substancja palna używana do napędzania silników i maszyn lub do palenia w piecach

Treibstoff | Brennstoff | Kraftstoff | SpritSubstantiv

paliwowy adjective
związany z paliwem

anheizen [heizte an; hat angeheizt]Adjektiv

palić verb
dorzucać drewno, węgiel i inne materiały łatwopalne do ognia, aby podtrzymać płomień

heizen [heizte; hat geheizt]Verb

palić verb
niszczyć coś za pomocą ognia

brennen [brannte; hat gebrannt]Verb

palić verb
wdychać dym tytoniowy z papierosa, fajki itp.; czynić to nałogowo

rauchen [rauchte; hat geraucht]Verb

palić jak smok palić dużo, nadmiernie

Rauchen wie ein Schlot

palić za sobą mosty (książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie
verb

die Brücken hinter sich abbrechenVerb

biopaliwo noun
paliwo otrzymywane z biomasy;

der Biokraftstoff [des Biokraftstoff(e)s; die Biokraftstoffe]Substantiv

gaz spalinowy noun
gaz powstający w wyniku spalania

das Rauchgas [des Rauchgases; die Rauchgase]Substantiv

lokomotywa spalinowa noun

die Diesellokomotive [der Diesellokomotive; die Diesellokomotiven]Substantiv

przypalić verb
spalić częściowo zewnętrzną część

anbrennen lassenVerb

przypalić verb
ulec przypaleniu

anbrennen [brannte an; hat angebrannt]Verb

spalinowóz noun

die Diesellokomotive [der Diesellokomotive; die Diesellokomotiven]Substantiv

spaliny noun

das Abgas [des Abgases; die Abgase]Substantiv

spaliny samochodowe

Autoabgas

spalić (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec
verb

anbrennen [brannte an; hat angebrannt]Verb

spalić (motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo
verb

verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb

spalić verb

abfackeln [fackelte ab; hat abgefackelt]Verb

spalić verb
poddać coś działaniu ognia, zniszczyć ogniem

verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb

spalić na panewce (książkowy) nie udać się, zakończyć się klęską
verb

fehlschlagen | im Sand verlaufenVerb

spalić się verb

verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb

stacja paliw phrase

die Tankstelle [der Tankstelle; die Tankstellen]Phrase

stacja paliwowa phrase

die Tankstelle [der Tankstelle; die Tankstellen]Phrase

wykopaliska noun
prace archelogiczne mające prowadzić do wydobycia spod ziemi produktów ludzkiej działalności będących pozostałościami z dawnych wieków

die Ausgrabung [der Ausgrabung; die Ausgrabungen]Substantiv

wykopalisko noun

die Abgrabung [der Abgrabung; die Abgrabungen]Substantiv

zapalić (książkowy) nabrać chęci, zapału do jakiegoś przedsięwzięcia
verb

sich begeisternVerb

zapalić (książkowy) o uczuciu opanować kogoś
verb

sich ereifern | sich erhitzenVerb

zapalić (potocznie, potoczny) o silniku zacząć pracować
verb

anspringen [sprang an; ist angesprungen]Verb

12