Poloneză | Germană |
---|---|
orzecznik (językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; noun | das Attribut [des Attribut(e)s; die Attribute]Substantiv |
orzecznik phrase | das Prädikativum [des Prädikativums; die Prädikativa]Phrase |
orzecznikowy (gramatyka) związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika adjective | prädikativAdjektiv |
jako orzecznik adjective | prädikativAdjektiv |