Poloneză | Germană |
---|---|
Andamanin (etnografia, etnograficzny) rdzenny mieszkaniec Andamanów; noun | andamanischSubstantiv |
antyhumanitarny adjective przeciwny, wrogi zasadom humanitarnym | antihumanitärAdjektiv |
antywłamaniowy adjective zapobiegający włamaniu, chroniący przed włamaniem | AntieinbruchAdjektiv |
bibliomania noun zamiłowanie albo obsesja posiadania i gromadzenia książek, zwłaszcza rzadkich czy cennych | die Bibliomanie [der Bibliomanie; —]Substantiv |
dehumanizacja | |
dehumanizacja noun pozbawienie czegoś cech właściwych człowiekowi | DehumanisationSubstantiv |
dehumanizować | |
dobre maniery noun umiejętność porządnego, kulturalnego zachowywania się; dobre wychowanie | der Verstand [des Verstand(e)s; —]Substantiv |
Emilia-Romania (geografia, geograficzny) (administracja) region administracyjny w północnych Włoszech; noun | die Emilia-Romagna [der Emilia-Romagna; —]Substantiv |
Germania (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna nazwa ziem na wschód od Renu i na północ od Dunaju; noun | GermanienSubstantiv |
Germanie noun | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
Germanin (etnografia, etnograficzny) członek plemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy; noun | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
germanista (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawca języka, literatury i kultury niemieckiej noun | der Germanist [des Germanisten; die Germanisten]Substantiv |
germanistka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawczyni języka, literatury i kultury niemieckiej noun | die Germanistin [der Germanistin; die Germanistinnen]Substantiv |
germanistyka (edukacja, edukacyjny) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim noun | die Germanistik [der Germanistik; —]Substantiv |
germanizacja noun narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego | GermanisierungSubstantiv |
germanizm (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego; noun | der Germanismus [des Germanismus; die Germanismen]Substantiv |
germanizować (książkowy) narzucać kulturę i język niemiecki verb | germanisieren [germanisierte; hat germanisiert]Verb |
germanizować verb nadawać czemuś charakter niemiecki | germanisieren [germanisierte; hat germanisiert]Verb |
gigantomania noun mania budowania rzeczy gigantycznych, ponad potrzeby | die Gigantomanie [der Gigantomanie; die Gigantomanien]Substantiv |
grafomania noun mania pisania książek, zwłaszcza autobiograficznych | GraphomanieSubstantiv |
hipomania (psychologia, psychologiczny) zaburzenie charakteryzujące się wzmożoną aktywnością noun | HypomanieSubstantiv |
humanista noun przedstawiciel humanizmu | der Humanist [des Humanisten; die Humanisten]Substantiv |
humanistyczny (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) związany z naukami o człowieku w relacjach społecznych adjective | humanistisch [humanistischer; am humanistischsten]Adjektiv |
humanistyka noun grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego; | GeisteswissenschaftenSubstantiv |
humanitarnie adverb w sposób humanitarny | humanitär [humanitärer; am humanitärsten]Adverb |
humanitarny adjective szanujący godność człowieka i zwierząt, zgodny z zasadami humanitaryzmu | humanitär [humanitärer; am humanitärsten]Adjektiv |
humanitaryzm noun | die Humanität [der Humanität; —]Substantiv |
humanizm (historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) intelektualny i kulturalny prąd epoki Odrodzenia przedkładający sprawy ludzkie, doczesne nad to, co nieziemskie noun | der Humanismus [des Humanismus; —]Substantiv |
humanizm noun postawa moralna i intelektualna przejawiająca się zainteresowaniem człowiekiem, jego dobrem, godnością i wolnością | der Humanismus [des Humanismus; —]Substantiv |
karmaniola noun francuska marszowa pieśń rewolucyjna, grywana też w czasie egzekucji; | CarmagnoleSubstantiv |
kleptomania (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, objawiające się jako trudna lub niemożliwa do powstrzymania potrzeba kradzieży, zwykle nie motywowana zyskiem, ani chęcią posiadania; noun | die Kleptomanie [der Kleptomanie; die Kleptomanien]Substantiv |
łamaniec językowy noun trudna do wymówienia fraza; (zobacz) też łamańce językowe w Wikicytatach | der Zungenbrecher [des Zungenbrechers; die Zungenbrecher]Substantiv |
leiszmanioza noun choroba z grupy chorób pasożytniczych powodująca m.in. gorączkę, owrzodzenia skóry oraz zniekształcenia twarzy; | LeishmanioseSubstantiv |
melomania noun zamiłowanie do muzyki, zwłaszcza klasycznej | MelomanieSubstantiv |
mitomania | |
mniemanie verb | Befinden [befand; hat befunden]Verb |
monomania (psychologia, psychologiczny) chorobliwe opanowanie umysłu przez jedną myśl noun | die Monomanie [der Monomanie; die Monomanien]Substantiv |
muzułmanin (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca islamu; noun | Muslim | MoslemSubstantiv |
muzułmanizm noun | der Islam [des Islam(s); —]Substantiv |