Poloneză | Germană |
---|---|
dziecko noun istota ludzka w okresie wzrostu i dojrzewania, umownie do 18 roku życia; | das Kind [des Kind(e)s; die Kinder]Substantiv |
dziecko noun potomek niezależnie od wieku: syn lub córka w odniesieniu do swoich rodziców biologicznych lub przybranych; | das Kind [des Kind(e)s; die Kinder]Substantiv |
dziecko szczęścia noun osoba, która ma stałe powodzenie w życiu | das Glückskind [des Glückskind(e)s; die Glückskinder]Substantiv |
adoptowane dziecko | |
cudowne dziecko noun dziecko nieprzeciętnie zdolne, bardzo rozwinięte na swój wiek | das Wunderkind [des Wunderkind(e)s; die Wunderkinder]Substantiv |
dał Bóg dziecko, da i na dziecko nie trzeba się martwić o środki na utrzymanie i wychowanie dzieci | |
wylać dziecko z kąpielą (związek frazeologiczny) chcąc przeciwdziałać złu, niechcący zatracić także pozytywny aspekt jakiejś sprawy verb | |
wylewać dziecko z kąpielą |