życie înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| życie (biologia, biologiczny) zespół procesów zachodzących w organizmie żywym lub jego poszczególnych częściach; noun | Leben [lebte; hat gelebt]Substantiv |
| życie noun utrzymanie, wyżywienie | Leben | Lebensunterhalt | UnterhaltSubstantiv |
| życie to nie bajka | |
| życie to nie jest bajka | |
| życie we dwoje phrase | die Zweisamkeit [der Zweisamkeit; die Zweisamkeiten]Phrase |
| życie świętych | |
| dodatkowe zużycie noun | der MehrverbrauchSubstantiv |
| maksymalne zużycie | |
| minimalne zużycie | |
| nadużycie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępowanie lub czyn niezgodne z prawem noun | der Missbrauch [des Missbrauch(e)s; die Missbräuche]Substantiv |
| należycie adverb dokładnie, porządnie | durch und durchAdverb |
| nocne życie phrase | das Nachtleben [des Nachtlebens; —]Phrase |
| oskarżyciel (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś noun | der Ankläger [des Anklägers; die Ankläger]Substantiv |
| oskarżyciel noun człowiek, który oskarża | der Ankläger [des Anklägers; die Ankläger]Substantiv |
| pieskie życie phrase życie nędzne, pełne wyrzeczeń i trudności | das Hundeleben [des Hundelebens; —]Phrase |
| pożycie (przestarzałe, przestarzały) rodzaj, tryb życia noun | der Lebensstil [des Lebensstil(e)s; die Lebensstile]Substantiv |
| pożycie noun wspólne życie z kimś | wilde EheSubstantiv |
| przeżycie (rzeczownik odczasownikowy) od przeżyć noun | das Erlebnis [des Erlebnisses; die Erlebnisse]Substantiv |
| spożycie (rzeczownik odczasownikowy) od spożyć; zużycie czegoś, konsumpcja noun | der Verbrauch [des Verbrauchsdes Verbrauches;] (die Verbräuche)Substantiv |
| ubezpieczenie na życie (urzędowy) zapewnienie wypłaty odpowiedniej sumy osobie wskazanej, w razie śmierci osoby objętej tym ubezpieczeniem; noun | die Lebensversicherung [der Lebensversicherung; die Lebensversicherungen]Substantiv |
| użycie noun skorzystanie z czegoś, zastosowanie, posłużenie się czymś | der Gebrauch [des Gebrauch(e)s; —]Substantiv |
| wchodzić w życie zaczynać obowiązywać, stawać się stosowanym, używanym | |
| współzałożyciel noun osoba mająca współudział w założeniu czegoś | MitgründerSubstantiv |
| współzałożycielka noun kobieta mająca współudział w założeniu czegoś | MitgründerinSubstantiv |
| współżycie verb | Auskommen [kam aus; ist ausgekommen]Verb |
| współżycie noun obcowanie z kimś, utrzymywanie z kimś kontaktu | wilde EheSubstantiv |
| z życiem phrase | a tempoPhrase |
| założyciel noun ktoś, kto coś założył lub dał czemuś początek | der Gründer [des Gründers; die Gründer]Substantiv |
| założycielka noun kobieta, która coś założyła lub dała czemuś początek | die Gründerin [der Gründerin; die Gründerinnen]Substantiv |
| zużycie (rzeczownik odczasownikowy) od zużyć noun | AbnutzungSubstantiv |
| zużycie noun | die Erschöpfung [der Erschöpfung; die Erschöpfungen]Substantiv |
| zużycie benzyny noun | der Benzinverbrauch [des Benzinverbrauchs;] (die Benzinverbräuche)Substantiv |
| zużycie energii noun | der Energieverbrauch [des Energieverbrauch(e)s; —]Substantiv |
| zużycie gazu | |
| zużycie gazu ziemnego | |
| zużycie paliwa noun | der Energieverbrauch [des Energieverbrauch(e)s; —]Substantiv |
