Olandeză | Germană |
---|---|
bekend bijvoeglijk naamwoord | bekannt [bekannter; am bekanntesten]Adjektiv |
bekende m | der BekannterSubstantiv |
bekendheid substantief | die Bekanntschaft [der Bekanntschaft; die Bekanntschaften]Substantiv die Kenntnis [der Kenntnis; die Kenntnisse]Substantiv |
bekendheid m | der Begriff [des Begriffs, des Begriffes; die Begriffe]Substantiv |
bekendheid v | |
bekendmaken v | avisieren [avisierte; hat avisiert]Verb |
bekendmaking substantief | die Ankündigung [der Ankündigung; die Ankündigungen]Substantiv die Auskunft [der Auskunft; die Auskünfte]Substantiv die Bekanntmachung [der Bekanntmachung; die Bekanntmachungen]Substantiv die Benachrichtigung [der Benachrichtigung; die Benachrichtigungen]Substantiv die Proklamation [der Proklamation; die Proklamationen]Substantiv |
bekendmaking m | das Avis (oder der) [des Avis(es); die Avise/Avis]Substantiv |
bekendzijnmet werkwoord | kennen [kannte; hat gekannt]Verb |
alombekend bijvoeglijk naamwoord | berühmt [berühmter; am berühmtesten]Adjektiv |
onbekende m | der FremderSubstantiv der Fremdling [des Fremdlings; die Fremdlinge]Substantiv |
onbekendheid substantief | die Unkenntnis [der Unkenntnis; —]Substantiv |
welbekend bijvoeglijk naamwoord | berühmt [berühmter; am berühmtesten]Adjektiv |