Norvegiană | Germană |
---|---|
bekjenne verb | bekennen [bekannte; hat bekannt]Verb gestehen [gestand; hat gestanden]Verb |
bekjennelse noun | das Bekenntnis [des Bekenntnisses; die Bekenntnisse]Substantiv |
gå til bekjennelse verb | gestehen [gestand; hat gestanden]Verb |
trosbekjennelse noun | das Glaubensbekenntnis [des Glaubensbekenntnisses; die Glaubensbekenntnisse]Substantiv |