dicţionar German-Turc »

rüben înseamnă în Turcă

GermanăTurcă
Rüben pl

havuç

pancar

şalgam

die Rübe [der Rübe; die Rüben] Substantiv
f

havuçnoun

pancarnoun

şalgamnoun

der Rübenzucker [des Rübenzuckers; —] Substantiv
m

pancar şekerinoun

betrüben [betrübte; hat betrübt] Verb

üzmekverb

drüben

karşıda

ötede

Kohlrüben pl

şalgam

die Kohlrübe [der Kohlrübe; die Kohlrüben] Substantiv
f

şalgamnoun

Mohrrüben

havuç

die Mohrrübe [der Mohrrübe; die Mohrrüben] Substantiv

havuçnoun

die Steckrübe [der Steckrübe; die Steckrüben] Substantiv
f

şalgamnoun

trüben [trübte; hat getrübt] Verb

bulandırmakverb

bulanmakverb

bulutlanmakverb

kapanmakverb

Zuckerrüben pl

şekerpancarı

die Zuckerrübe [der Zuckerrübe; die Zuckerrüben] Substantiv
f

şekerpancarınoun