park înseamnă în Turcă

Germană	Turcă
der Park [des Park(e)s; die Parks/(seltener:) Parke/(schweizerisch meist:) Pärke] Substantiv m	parknoun
parken [parkte; hat geparkt] Verb	park yapmakverb
das Parkett [des Parkettes, des Parketts; die Parkette, die Parketts] Substantiv n	koltuknoun parkenoun
Parketts	koltuk parke
das Parkhaus [des Parkhauses; die Parkhäuser] Substantiv n	çok katlı otoparknoun
Parkhäuser	çok katlı otopark
der Parkplatz [des Parkplatzes; die Parkplätze] Substantiv m	park yerinoun
Parkplätz	park yeri
Parks	park
einparken [parkte ein; hat eingeparkt] Phrase	park etmekverb
die Parkuhr [der Parkuhr; die Parkuhren] Substantiv f	otopark sayacınoun park saatinoun
Parkuhren	otopark sayacı park saati
das Parkverbot [des Parkverbots, des Parkverbotes; die Parkverbote] Phrase n	park yasağınoun
Parkverbote	park yasağı
die Sparkasse [der Sparkasse; die Sparkassen] Substantiv f	tasarruf sandığınoun yatırım bankasınoun
Sparkassen	tasarruf sandığı yatırım bankası
das Sparkonto [des Sparkontos; die Sparkonten\|Sparkontos\|Sparkonti] Phrase n	tasarruf hesabınoun
Sparkontos	tasarruf hesabı

Istoricul cautarilor