dicţionar German-Turc »

ordnung înseamnă în Turcă

GermanăTurcă
die Ordnung [der Ordnung; die Ordnungen] Substantiv
f

düzennoun

tertipnoun

tüzüknoun

Ordnungen

düzen

tertip

tüzük

ordnungsmäßig Adjektiv

düzgünadjective

usule uygunadjective

die Anordnung [der Anordnung; die Anordnungen] Substantiv
f

düzenlemenoun

emirnoun

talimatnoun

Anordnungen pl

düzenleme

emir

talimat

die Hausordnung [der Hausordnung; die Hausordnungen] Substantiv
f

iç yönetmeliknoun

içtüzüknoun

die Tagesordnung [der Tagesordnung; die Tagesordnungen] Substantiv
f

gündemnoun

Tagesordnungen

gündem

die Unordnung [der Unordnung; —] Substantiv
f

dağınıklıknoun

düzensizliknoun

die Verordnung [der Verordnung; die Verordnungen] Substantiv
f

emirnoun

reçetenoun

Verordnungen pl

emir

reçete