dicţionar German-Român »

türken înseamnă în Română

GermanăRomână
türken [türkte; hat getürkt] Verb

porumb◼◼◼verbă

der Türke [des Türken; die Türken] Substantiv

turc◼◼◼substantiv

turci◼◼◼substantiv

turcesc◼◼◻substantiv

turcă◼◻◻substantiv

turcească◼◻◻substantiv

limba turcă◼◻◻substantiv

turcoaică◼◻◻substantiv

vandalsubstantiv

die Türkentaube [der Türkentaube; die Türkentauben] Substantiv

guguștiuc◼◼◼substantiv