dicţionar German-Român »

er înseamnă în Română

GermanăRomână
erbitten [erbat; hat erbeten] Verb

ruga◼◼◻verbă

implora◼◼◻verbă

dori◼◼◻verbă

cerere◼◼◻verbă

atrage◼◻◻verbă

închina◼◻◻verbă

erbauen [erbaute; hat erbaut] Verb

construi◼◼◼verbă

ridica◼◼◻verbă

clădi◼◼◻verbă

pune◼◼◻verbă

înălţa◼◻◻verbă

instala◼◻◻verbă

plasa◼◻◻verbă

înălțaverbă

așezaverbă

depuneverbă

der Erbauer [des Erbauers; die Erbauer] Substantiv

constructor◼◼◼substantiv

constructoare◼◻◻substantiv

erbauerin

constructor◼◼◼

die Erbauung [der Erbauung; die Erbauungen] Substantiv

edificare◼◼◼substantiv

der Erbe [des Erbes, des Erben; —, die Erben] Substantiv

moştenire◼◼◼substantiv

moștenire◼◼◼substantiv

moștenitor◼◼◼substantiv

moștenit◼◼◻substantiv

tradiție◼◼◻substantiv

succesor◼◼◻substantiv

ereditate◼◼◻substantiv

erbeben [erbebte; ist erbebt] Verb

cutremura◼◼◼verbă

tresări◼◻◻verbă

erben [erbte; hat geerbt] Verb

moșteni◼◼◼verbă

erbeuten [erbeutet; hat erbeutet] Verb

fura◼◼◼verbă

captura◼◼◻verbă

prinde◼◼◻verbă

cuprinde◼◻◻verbă

captivaverbă

ţineverbă

erbieten [erbot; hat erboten] Verb

oferi◼◼◼verbă

prezenta◼◻◻verbă

erbittert

amar◼◼◼

das Erbium [des Erbiums; —] Substantiv

erbiu◼◼◼substantiv

123