Germană | Poloneză |
---|---|
das weh [des Weh(e)s; die Wehe] Substantiv | biadanoun |
das Wehe [des Wehes; —] Substantiv | ból porodowynoun skurcz porodowynoun zaspanoun |
wehen [wehte; hat/ist geweht] Verb | wiać(meteorologia, meteorologiczny) przesuwać się (o wietrze, o masach powietrza) |
wehklagen [wehklagte; hat gewehklagt] Verb | biadaćverb |
die Wehmut [der Wehmut; —] Substantiv | żałośćnoun |
wehmütig [wehmütiger; am wehmütigsten] Adjektiv | rzewnyadjective tęsknyadjective |
die Wehr [der Wehr; die Wehren] (Kurzform für Feuerwehr) Substantiv | jaz(technologia, technika, techniczny) zapora, tama; |
wehrlos [wehrloser; am wehrlosesten] Adjektiv | bezbronnyadjective |
die Wehrmacht [der Wehrmacht(u); —] Substantiv | Wehrmacht(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w latach 1935-1946 całość wojsk III Rzeszy, wraz z marynarką i lotnictwem, z wyłączeniem jednak jednostek Waffen-SS; wermachtnoun |
Wehrmachtssoldat | |
die Wehrpflicht [der Wehrpflicht; —] Substantiv | pobór(administracja) (wojskowość, wojskowy) powołanie grupy mężczyzn do służby wojskowej; |
der Wehrpflichtiger Substantiv | poborowy(administracja) (wojskowość, wojskowy) mężczyzna przeznaczony do poboru, powołany do pełnienia służby wojskowej |
abwehren [wehrte ab; hat abgewehrt] Substantiv | parada(sport, sportowy) w piłce nożnej, ręcznej i hokeju: obrona bramki gdy bramkarz rzuca się całym ciałem w bok w celu złapania lub odbicia piłki |
der Wehrturm [des Wehrturm(e)s; die Wehrtürme] Substantiv | baszta(historia, historyczny, historycznie) (architektura, architektoniczny) podstawowy element fortyfikacji starożytnych i średniowiecznych mający postać wieży umieszczonej na linii murów obronnych, na ich narożach oraz obok bram, od XVI wieku zastępowana przez basteje; |
wehtun | schmerzen Verb | boleć(medycyna, medyczny) być źródłem bólu |
die Abwehr [der Abwehr] Substantiv | Abwehra(historia, historyczny, historycznie) niemiecki wywiad i kontrwywiad działający przed i w trakcie drugiej wojny światowej; |
Abwehr | Spionageabwehr Substantiv | kontrwywiadnoun |
abwehren | parieren Verb | odpieraćverb |
Bajonett | Seitengewehr Substantiv | bagnet(wojskowość, wojskowy) rodzaj noża zakładany na lufę karabinu umożliwiający użycie go do walki wręcz; |
bewehrt Substantiv | zbrojny(historia, historyczny, historycznie) uzbrojony rycerz |
das Fernweh [des Fernweh(e)s; —] Phrase | |
die Feuerwehr [der Feuerwehr; die Feuerwehren] Substantiv | straż pożarnanoun |
die Feuerwehr [der Feuerwehr; die Feuerwehren] Phrase | straż ogniowaphrase |
Feuerwehr- Adjektiv | strażackiadjective |
das Feuerwehrauto [des Feuerwehrautos; die Feuerwehrautos] Substantiv | wóz strażackinoun |
Feuerwehrmann | Wehrmann Substantiv | strażaknoun |
die Flugabwehr [der Flugabwehr; —] Adjektiv | przeciwlotniczyadjective |
Flugabwehrkreuzer Substantiv | krążownik przeciwlotniczy(wojskowość, wojskowy) historyczna klasa dużych okrętów artyleryjskich, podklasa krążowników lekkich, których przeznaczeniem była ochrona zespołów okrętów przed atakami lotnictwa; |
das Gewehr [des Gewehr(e)s; die Gewehre] Substantiv | karabin(wojskowość, wojskowy) indywidualna broń strzelecka o długiej lufie; |
die Gewehrgranate [der Gewehrgranate; die Gewehrgranaten] Substantiv | granat karabinowynoun granat nasadkowy(wojskowość, wojskowy) granat przeznaczony do miotania przy pomocy granatnika nasadkowego; |
das Luftgewehr [des Luftgewehr(e)s; die Luftgewehre] Substantiv | wiatrówka(potocznie, potoczny) (sport, sportowy) karabinek lub pistolet pneumatyczny; |
das Maschinengewehr [des Maschinengewehr(e)s; die Maschinengewehre] Substantiv | cekaem(wojskowość, wojskowy) ciężki karabin maszynowy karabin maszynowy(wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm; |
das Maschinengewehr [des Maschinengewehr(e)s; die Maschinengewehre] Adjektiv | maszynowyadjective |