Germană | Poloneză |
---|---|
streiten (streitet) [stritt; hat gestritten] Substantiv | sprzeczkanoun |
streiten | sich streiten | sich zanken Verb | kłócićverb |
abstreiten [stritt ab; hat abgestritten] Verb | zaprzeczaćverb |
abstreiten [stritt ab; hat abgestritten] Substantiv | rozgrywkanoun |
bestreiten [bestritt; hat bestritten] Verb | przeczyćverb zaprzeczaćverb |
sich streiten Verb | sprzeczać sięverb |
verneinen | bestreiten Verb | negowaćverb |
wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte | gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzystaz rywalizacji dwóch osób może skorzystać ktoś inny |