sonant înseamnă în Poloneză

Germană	Poloneză
der Sonant [des Sonanten; die Sonanten] Substantiv	sonant(językoznawstwo, językoznawczy) spółgłoska mogąca tworzyć sylabę, noun
konsonantisch [konsonantischer; am konsonantischsten] Substantiv	konsonant(językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk języka mówionego powstający poprzez zablokowanie przepływu powietrza w aparacie mowy noun
Konsonant \| Mitlaut Substantiv	spółgłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy; noun
Konsonant[[-en-\|en-]] Adjektiv	spółgłoskowy(językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski adjective
Konsonantenschrift Substantiv	abdżad(językoznawstwo, językoznawczy) ogólna nazwa pism alfabetycznych stosowanych do zapisu niektórych języków, posiadających lub stosujących tylko znaki na oznaczenie spółgłosek; noun

Istoricul cautarilor