ritter înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Ritter [des Ritters; die Ritter] Substantiv | kawaler(przestarzałe, przestarzały) rycerz kawalernoun |
| Ritter | Edelmann Substantiv | rycerz(historia, historyczny, historycznie) członek uprzywilejowanego stanu żołnierskiego; zwykle stawał do walki jako jeździec; |
| ritterlich [ritterlicher; am ritterlichsten] Adjektiv | rycerskiadjective |
| die Ritterrüstung [der Ritterrüstung; die Ritterrüstungen] Phrase | zbroja rycerskaphrase |
| die Ritterschaft [der Ritterschaft; —] Substantiv | rycerstwo(historia, historyczny, historycznie) w średniowieczu: warstwa społeczna, która stanowiłą elitę społeczeństwa feudalnego i jego siłę zbrojną; |
| Dritter Weltkrieg Substantiv | trzecia wojna światowa(historia, historyczny, historycznie) hipotetyczny ogólnoświatowy konflikt zbrojny |
| fahrender Ritter Substantiv | błędny rycerznoun |
| der Fritter Substantiv | koherer(elektronika, elektroniczny) detektor fal elektromagnetycznych; opiłki metalu umieszczone w rurce; |
| der Kreuzritter [des Kreuzritters; die Kreuzritter] Substantiv | Krzyżak(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rycerz Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakonu krzyżackiego) |
| Kreuzritter | Kreuzzügler Substantiv | krzyżowiec(historia, historyczny, historycznie) uczestnik zwoływanych przez kościół wypraw krzyżowych |
