dicţionar German-Polonez »

marsch înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
der Marsch [der Marsch(s)|Marsches; die Marschen|Märsche] Substantiv

marsz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny o wyraźnej rytmice;
noun

marsznoun
przemieszczanie się, pochód wojsk;

marsznoun
rodzaj aktywności fizycznej, równomierny chód, również szybki rytmiczny chód wojskowy

miałnoun
sortyment zasadniczy węgla kamiennego; stosowany głównie do ogrzewania domów

der Marschall [des Marschalls; die Marschälle] Substantiv

marszałek(wojskowość, wojskowy) najwyższy stopień wojskowy, m.in. w Polsce;
noun

der Marschflugkörper [des Marschflugkörpers; die Marschflugkörper] Substantiv

pocisk manewrujący(wojskowość, wojskowy) bezpilotowa, sterowalna lub programowalna maszyna przemieszczająca się drogą powietrzną, a przeznaczona do przenoszenia ładunku wybuchowego;
noun

marschieren [marschierte; ist marschiert] Verb

maszerowaćverb
iść miarowym, równym krokiem

der Aufmarsch [des Aufmarsch(e)s; die Aufmärsche] Substantiv

parada(wojskowość, wojskowy) uroczysty przegląd wojsk połączony z defiladą;
noun

paradanoun
efektowny przemarsz z udziałem wielu osób;

der Durchmarsch [des Durchmarsch(e)s; die Durchmärsche] Verb

kropić(meteorologia, meteorologiczny) padać drobnymi kroplami
verb

der Durchmarsch [des Durchmarsch(e)s; die Durchmärsche] Substantiv

plucie(rzeczownik odczasownikowy) od pluć
noun

Eindringen | Einfall | Einmarsch Substantiv

wtargnięcienoun
gwałtowne pojawienie się, wejście gdzieś

eindringen | einmarschieren Verb

wtargnąćverb
nagle przedostać się gdzieś niezgodnie z oczekiwaniami

einmarschieren | einrücken Verb

wkraczaćverb
zaczynać zajmować obcy obszar

der Feldmarschall [des Feldmarschalls; die Feldmarschälle] Substantiv

feldmarszaleknoun

feldmarszałek(wojskowość, wojskowy) w niektórych krajach: najwyższy stopień wojskowy
noun

Grundschule | Volksschule | Primarschule Substantiv

szkoła podstawowa(edukacja, edukacyjny) szkoła, w której dzieci zaczynają obowiązkową naukę;
noun

der Gänsemarsch [des Gänsemarsch(e)s; die Gänsemärsche] Substantiv

gęsiegonoun