kopf înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Kopf [des Kopf(e)s; die Köpfe] Substantiv | reszka(numizmatyka, numizmatyczny) strona monety ukazująca często oblicze jakiejś osoby, znak okolicznościowy lub sam nominał monety łeb(przenośnie, przenośnia) (pospolicie) głowa człowieka łebnoun |
| Kopf an Kopf Adverb | łeb w łebadverb łeb w łebadverb |
| Kopf hoch! Verb | podnosić na duchuverb |
| Kopf | Haupt Substantiv | głowa(anatomia, anatomiczny) część ciała zwierząt i człowieka, znajdująca się u góry lub z przodu ciała, zawierająca mózg; |
| die Kopfbedeckung [der Kopfbedeckung; die Kopfbedeckungen] Substantiv | nakrycie głowynoun |
| Kopfbruststück Substantiv | głowotułów(zoologia, zoologiczny) tułów zlany z głową; |
| der Kopffüßer [des Kopffüßers; die Kopffüßer] Substantiv | głowonóg(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel gromady morskich mięczaków; |
| Kopfgeldjäger | |
| die Kopfhaut [der Kopfhaut; die Kopfhäute] Verb | skalpowaćverb |
| die Kopfhaut [der Kopfhaut; die Kopfhäute] Substantiv | skalpnoun |
| der Kopfhörer [des Kopfhörers; die Kopfhörer] Substantiv | słuchawki(technologia, technika, techniczny) zestaw głośników służący do indywidualnego odbioru dźwięku, najczęściej umieszczany w bezpośredniej bliskości ucha, a nawet wewnątrz ucha |
| der Kopfkissenbezug [des Kopfkissenbezug(e)s; die Kopfkissenbezüge] Substantiv | poszwa(krawiectwo) element pościeli, którym powleka się pierzynę, kołdrę lub poduszkę |
| das Kopfschütteln [des Kopfschüttelns; —] Substantiv | |
| das Kopfsteinpflaster [des Kopfsteinpflasters; die Kopfsteinpflaster] Substantiv | kocie łby(potocznie, potoczny) bruk z kamieni polnych, otoczaków; |
| die Kopfstütze [der Kopfstütze; die Kopfstützen] Substantiv | zagłóweknoun |
| Kopftuch | Tuch Substantiv | chustanoun chustkanoun |
| kopfüber Adverb | na głowęadverb na główkęadverb |
| auf dem Kopf Adverb | do góry nogamiadverb |
| Blaukopfara | Gebirgsara Substantiv | ara niebieskogłowa(ornitologia, ornitologiczny) Primolius couloni lub Propyrrhura couloni, gatunek ptaka z podrodziny papug neotropikalnych, z rodzaju Primolius |
| der Brückenkopf [des Brückenkopf(e)s; die Brückenköpfe] Substantiv | przyczółek(wojskowość, wojskowy) teren broniony za przeszkodą wodną; |
| Büffelkopfente Substantiv | gągołek(ornitologia, ornitologiczny) Bucephala albeola, gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych zamieszkujący kontynent amerykański; |
| das Dankopfer Substantiv | ofiara spokojna(dawniej, dawny) ofiara dziękczynna, ofiara pojednania |
| den Kopf in den Sand stecken Verb | chować głowę w piasek(przenośnie, przenośnia) uciekać przed czymś, unikać czegoś |
| den Kopf schütteln Verb | kręcić głową(przenośnie, przenośnia) obracając głową na boki wyrażać negatywne uczucie, zwykle dezaprobatę |
| den Kopf verdrehen Verb | zawrócić w głowie(związek frazeologiczny) zamącić komuś w głowie stwarzając złudne nadzieje |
| den Kopf verlieren | stracić głowę(dosłownie) ulec zniszczeniu poprzez zdekompletowanie i oddzielenie głowy stracić głowęstracić panowanie nad sobą |
| den Kopf waschen Verb | natrzeć uszu(przenośnie, przenośnia) skarcić kogoś, udzielić komuś reprymendy |
| den Nagel auf den Kopf treffen | |
| der Fisch fängt am Kopf an zu stinken | der Fisch stinkt vom Kopf | der Fisch stinkt vom Kopf her | der Fisch stinkt vom Kopfe her | ryba psuje się od głowykorupcja (albo inne niekorzystne zjawisko) zaczyna się na szczytach władzy |
| der Dickkopf [des Dickkopf(e)s; die Dickköpfe] Substantiv | podrzuteknoun |
| das Birett [des Birett(e)s; die Birette] (drei- bzw. vierkantige Kopfbedeckung katholischer Geistlicher) Substantiv | biret(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kanciaste nakrycie głowy duchownych |
| der Dummkopf [des Dummkopf(e)s; die Dummköpfe] Substantiv | głupek(potocznie, potoczny) (obraźliwie) ktoś głupi nieuknoun prostaczek(książkowy) ktoś niewykształcony, ubogi |
