beleg înseamnă în Poloneză

Germană	Poloneză
der Beleg [des Beleg(e)s; die Belege] Substantiv	asygnatanoun dokument kasowy potwierdzający operację gotówkową
belegen [belegte; hat belegt] Verb	angażowaćverb zajmować czymś, wymuszać uwagę nałożyćverb udokumentowaćverb udowodnićverb
belegen [belegte; hat belegt] Adjektiv	źródłowy(o dokumencie) oryginalny; stanowiący podstawę do dalszych badań adjective
belegen \| bezeugen Verb	dokumentowaćverb stanowić dokument; potwierdzać daną sprawę
die Belegschaft [der Belegschaft; die Belegschaften] Substantiv	sztab(wojskowość, wojskowy) organ dowodzący jednostką wojskową na różnych szczeblach; noun załoganoun ogół pracowników zakładu, instytucji itp.
Personal \| Belegschaft \| Mitarbeiterstab Substantiv	kadranoun zespół wykwalifikowanych pracowników danej jednostki
überbelegt Adjektiv	przepełnionyadjective wypełniony ludźmi ponad normę

Istoricul cautarilor