Germană | Poloneză |
---|---|
Bankrott Substantiv | bankructwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) upadłość osoby prawnej lub fizycznej ogłoszona przez sąd krach(przenośnie, przenośnia) klęska plajta(potocznie, potoczny) bankructwo zgubanoun |
bankrott Substantiv | upadłość(ekonomia, ekonomiczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niewypłacalność, niemożność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań przez dłużnika |
Bankrott machen Verb | bankrutowaćverb |
Bankrotteur | Pleitier Substantiv | bankrutnoun |
zahlungsunfähig | bankrott Adjektiv | niewypłacalny(ekonomia, ekonomiczny) taki, który nie ma możliwości spłaty swoich długów z posiadanego majątku |