alp înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Alp [des Alp(e)s; die Alpe] Substantiv | zmoranoun |
| das Alpaka [des Alpakas; die Alpakas] Substantiv | alpaka(zoologia, zoologiczny) Vicugna pacos, południowoamerykański, udomowiony gatunek lamy; alpakanoun nowe srebronoun |
| Alpen [alpte; hat gealpt] Substantiv | Alpy(geografia, geograficzny) najwyższy łańcuch górski Europy, ciągnący się łukiem od wybrzeża Morza Śródziemnego po dolinę Dunaju w okolicach Wiednia; |
| Alpenampfer | |
| Alpenbock | |
| Alpendohle Substantiv | wieszczek(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) (ornitologia, ornitologiczny) Pyrrhocorax graculus, gatunek średniego ptaka osiadłego z rodziny krukowatych; |
| Alpenhauptkamm | |
| der Rhododendron (auch: das) [des Rhododendrons; die Rhododendren] (auch Alpenrose) Substantiv | rododendron(botanika, botaniczny) różanecznik |
| das Alpenschneehuhn Substantiv | pardwa górska(ornitologia, ornitologiczny) Lagopus muta, gatunek ptaka z rodziny kurowatych; |
| Alpensteinbock Substantiv | koziorożec alpejski(zoologia, zoologiczny) ssak z rodziny krętorogich; kozioł skalny(zoologia, zoologiczny) ssak z rodziny krętorogich; |
| Alpenstock Substantiv | alpensztok(turystyka, turystyczny) żerdź o długości od 1,5 do ponad 2,5 metra, zaopatrzona z jednej strony w grot, używana przez turystów wędrujących po górach; |
| Alpenstrandläufer Substantiv | biegus zmienny(ornitologia, ornitologiczny) gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; |
| Alpenveilchen | |
| Alpenveilchen Substantiv | fiołek alpejski(botanika, botaniczny) gatunek rośliny należący do rodziny fiołkowatych; |
| Alpes-de-Haute-Provence Substantiv | Alpy Górnej Prowansji(geografia, geograficzny) (administracja) francuski departament, położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże; |
| Alpes-Maritimes Substantiv | Alpy Nadmorskie(geografia, geograficzny) (administracja) francuski departament, położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże; |
| das Alpha [des Alpha(s); die Alphas] Substantiv | alfa(językoznawstwo, językoznawczy) nazwa pierwszej litery alfabetu greckiego, α; |
| Alpha-Tier Substantiv | chwat(dawniej, dawny) krzepki mężczyzna, morus |
| Alpha und Omega Substantiv | alfa i omega(przenośnie, przenośnia) początek i koniec |
| das Alphabet [des Alphabeten; die Alphabeten] Substantiv | alfabet(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór wszystkich liter ułożony w ogólnie przyjętym porządku; alfabeta(dawniej, dawny) (żartobliwie) (ironicznie) człowiek prawie niepiśmienny, znający tylko alfabet |
| alphabetisch Adjektiv | abecadłowyadjective alfabetycznyadjective |
| alphabetisch | abecelich Adverb | alfabetycznieadverb |
| alphabetisiert Adjektiv | piśmiennyadjective |
| die Alphabetisierung [der Alphabetisierung; die Alphabetisierungen] Phrase | alfabetyzacjaphrase |
| Alphabetismus | |
| alphanumerisch Adjektiv | alfanumeryczny(informatyka, informatyczny) zawierający lub wykorzystujący litery i cyfry |
| die Alphastrahlung [der Alphastrahlung; die Alphastrahlungen] Substantiv | |
| das Alphateilchen [des Alphateilchens; die Alphateilchen] Substantiv | cząstka alfanoun |
| das Alphorn [des Alphorn(e)s; die Alphörner] Substantiv | róg alpejski(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ludowy instrument dęty przypominający trombitę; |
| alpin | Alpen Adjektiv | alpejskiadjective |
| das Alpinum [des Alpinums; die Alpinen] Substantiv | alpinariumnoun |
| der Alpinismus [des Alpinismus] Substantiv | alpinistyka(sport, sportowy) szerzej: wspinaczka wysokogórska alpinistykanoun alpinizm(dosłownie) uprawiana w Alpach wspinaczka górska wspinaczkanoun |
