ober- înseamnă în Olandeză

Germană	Olandeză
Ober-	boven- bovenstebijvoeglijk naamwoord
der Ober [des Obers; die Ober] Substantiv	oberm
der Oberarm [des Oberarmes, des Oberarms; die Oberarme] Substantiv	bovenarm [bovenarmen]m oppperarmbeenm
obere	boven- bovenstebijvoeglijk naamwoord
oberer	boven- bovenstebijvoeglijk naamwoord
oberes	boven- bovenstebijvoeglijk naamwoord
Oberfeldherr	generalissimusm opperbevelhebberm
oberhalb	aan bovenbijwoord overbijwoord
das Oberhaupt [des Oberhaupts, des Oberhauptes; die Oberhäupter] Substantiv	aanvoerdero baaso chefo gebiedero
die Oberhaut [der Oberhaut; —] Substantiv	opperhuidsubstantief
der Oberschenkel [des Oberschenkels; die Oberschenkel] Substantiv	bovenbeenm dijm
die Oberschule [der Oberschule; die Oberschulen] Substantiv	middelbareschoolsubstantief
der Oberst [des Obersts\|Obersten; die Oberste\|Obersten] Substantiv	kolonelm Militär

Istoricul cautarilor