dicţionar German-Norvegian »

kante înseamnă în Norvegiană

GermanăNorvegiană
die Kante [der Kante; die Kanten] Substantiv
f

kantnoun

randnoun

kanten [kantete; hat gekantet] Verb

kanteverb

abkanten [kantete ab; hat abgekantet] Phrase
v

avrundeverb

kutteverb

abgeschrägte Kante

skråkant

riskant [riskanter; am riskantesten] Adjektiv
adj

hasardiøsadjective

risikabeladjective

Bootskante

ripe

die Bordsteinkante [der Bordsteinkante; die Bordsteinkanten] Substantiv

fortauskantnoun

der Brotkanten Substantiv

brødskalknoun

skalknoun

der Diskant [des Diskantes; die Diskante] Phrase
m

diskantnoun

der Fabrikant [des Fabrikanten; die Fabrikanten] Substantiv
m

fabrikantnoun

Geld auf der hohen Kante haben

ha penger på kistebunnen

die Oberkante [der Oberkante; die Oberkanten] Phrase
f

overkantnoun

der Praktikant [des Praktikanten; die Praktikanten] Substantiv
m

praktikantnoun

der Straßenmusikant [des Straßenmusikanten; die Straßenmusikanten] Phrase
m

gatemusikantnoun

Vorderkante

forkant