dicţionar German-Latin »

verachtung înseamnă în Latină

GermanăLatină
Verachtung Substantiv
ein Zustand der Missachtung, der Abscheu, der Geringschätzung, der nachdrücklichen Beurteilung jemandes oder etwas als schlecht, minderwertig oder abscheulich, der Ignoranz

contemptus [contempta -um, contemptior -or -us, contemptissimus -a -um]noun

verachtungswürdig Adjektiv
Verachtung verdienend, „des Verachtens würdig“

contemptibilis [contemptibile, contemptibilior -or -us, contemptibilissimus -a -]adjective