Engleză | Română |
---|---|
transitive (grammar, of a verb: taking an object or objects) adjective [UK: ˈtræn.sə.tɪv] [US: ˈtræn.sə.tɪv] | tranzitiv [~, tranzitivi, tranzitivă, tranzitive]adjectiv |
transitive (making a transit or passage) adjective [UK: ˈtræn.sə.tɪv] [US: ˈtræn.sə.tɪv] | tranzitiv [~, tranzitivi, tranzitivă, tranzitive]adjectiv |
transitive (set theory, of a relation on a set) adjective [UK: ˈtræn.sə.tɪv] [US: ˈtræn.sə.tɪv] | tranzitiv [~, tranzitivi, tranzitivă, tranzitive]adjectiv |
transitive verb (a verb that is accompanied by a direct object) noun [UK: ˈtræn.sə.tɪv vɜːb] [US: ˈtræn.sə.tɪv ˈvɝːb] | verb tranzitivsubstantiv |
intransitive (of a verb, not taking a direct object) adjective [UK: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv] [US: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv] | intransitivadjectiv |
intransitive verb (action verb not taking a direct object, see also: neuter) noun [UK: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv vɜːb] [US: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv ˈvɝːb] | intranzitiv [~, ~e, ~ul, ~ele, ~ului, ~elor, ~ule, ~elor]substantiv verb intranzitivsubstantiv |