dicionário Inglêso-Português »

rattle significado em Português

InglêsPortuguês
rattle [rattles] (baby’s toy)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

chocalhonoun

rattle [rattles] (noisy, rapid talk)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

balbúrdianoun
{f}

vozerionoun
{m}

rattle [rattles] (noisy, senseless talker)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

matracanoun
{f}

rattle [rattles] (scolding, sharp rebuke)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

broncanoun

repreensãonoun

reprimendanoun

rattle [rattles] (sound)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

chocalhadanoun
{f}

rattle [rattled, rattling, rattles] (to create a sound by shaking)
verb
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

chacoalharverb

chocalharverb

rattle [rattled, rattling, rattles] (to scare, startle, unsettle, or unnerve)
verb
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

desconcertarverb

inquietarverb

rattle [rattles] (zoology: organ that produces a rattling sound)
noun
[UK: ˈræt.l̩]
[US: ˈræt.l̩]

guizonoun
{m}

rattlesnake [rattlesnakes] (venomous snake)
noun
[UK: ˈrætl.sneɪk]
[US: ˈræ.təl.ˌsnek]

cascavelnoun
{f}

death rattle [death rattles] (Gurgling sound sometimes made by a dying person)
noun
[UK: deθ ˈræt.l̩]
[US: ˈdeθ ˈræt.l̩]

estertornoun
{m}

vascanoun
{f}

Histórico de busca