Alemão | Húngaro |
---|---|
wegspringen [sprang weg; ist weggesprungen] Verb [ˈvɛkˌʃpʁɪŋən] | félreugrikige |
wegspülen [spülte weg; hat weggespült] Verb [ˈvɛkˌʃpyːlən] | elmos◼◼◼igeA hidat elmosta az áradat. = Die Brücke wurde von der Flut weggespült. alámosige elhordige |
wegstecken [steckte weg; hat weggesteckt] Verb [ˈvɛkˌʃtɛkn̩] | kiáll◼◼◼ige eldug◼◼◻ige eltűrige hogy eltitkoljakifejezés |
wegstellen [stellte weg; hat weggestellt] Verb [ˈvɛkˌʃtɛlən] | eltesz◼◼◼ige félretesz◼◼◻ige |
weggestorben [ˈvɛkɡəˌʃtɔʁbn̩] | |
wegsterben [starb weg; ist weggestorben] Verb [ˈvɛkˌʃtɛʁbn̩] | meghal [~t, haljon meg, ~na]◼◼◼ige elhalálozige |
wegstoßen [stieß weg; hat weggestoßen] Verb [ˈvɛkˌʃtoːsn̩] | ellök◼◼◼ige eltaszít◼◼◼ige |
wegstreichen [strich weg; hat weggestrichen] Verb [ˈvɛkˌʃtʁaɪ̯çn̩] | kihúzige megszüntetige |
wegtun [tat weg; hat weggetan] Verb [ˈvɛkˌtuːn] | eltesz◼◼◼ige |
wegtragen [trug weg; hat weggetragen] Verb [ˈvɛkˌtʁaːɡn̩] | elvisz◼◼◼ige féljige |
wegtreten [trat weg; hat/ist weggetreten] Verb [ˈvɛkˌtʁeːtn̩] | lelép◼◼◼ige |
wegtreten [trat weg, ist weggetreten] Verb [ˈvɛkˌtʁeːtn̩] | elájuligeHirtelen elájult. = Sie ist plötzlich weggetreten. kollabálkifejezés |
wegtreiben [trieb weg; ist weggetrieben] Verb [ˈvɛkˌtʁaɪ̯bn̩] | elűz◼◼◼ige elhajt◼◼◼ige |
wegwenden [wandte weg; hat weggewandt] Verb [ˈvɛkˌvɛndn̩] | elfordítige |
wegwaschen [wusch weg; hat weggewaschen] Verb [ˈvɛkˌvaʃn̩] | elmos◼◼◼ige elmosogatige |
wegwehen [wehte weg; ist weggeweht] Verb | elfúj◼◼◼ige |
wegweisen [weis weg; hat weggeweisen] Verb | elutasítige |
weggewesen | |
wegwischen [wischte weg; ist weggewischt] Verb [ˈvɛkˌvɪʃn̩] | elmos◼◼◼ige |
wegwollen [wollte weg; hat weggewollt] Verb [ˈvɛkˌvɔlən] | elkívánkozikige |
wegwerfen [warf weg; hat weggeworfen] Verb [ˈvɛkˌvɛʁfn̩] | eldob◼◼◼igeAmit az egyik ember eldob, azt a másik értékesnek tartja. = Was der eine wegwirft, hält der andre wert. kidob◼◼◼igeCsak ki kellett nézni az ablakon, s máris lehetett tudni, hogy abban a házban olyan lakik, aki semmit sem akar kidobni. = Man musste nur durchs Fenster gucken, und man wusste gleich, dass in dem Haus einer wohnt, der nichts wegwerfen kann. elhajít◼◼◻ige elvet◼◼◻ige |
weggezaubert [ˈvɛkɡəˌt͡saʊ̯bɐt] | |
wegzaubern [zauberte weg; hat weggezaubert] Verb [ˈvɛkˌt͡saʊ̯bɐn] | elvarázsol◼◼◼ige |
weggezogen [ˈvɛkɡəˌt͡soːɡŋ̩] | elköltözött◼◼◼Elköltözött mindenki. = Alle sind weggezogen. |