Deutsch | Ungarisch |
---|---|
klopfen [klopfte; hat geklopft] (an mit Akkusativ) Verb [ˈklɔp͡fn̩] | kopog◼◼◼igeKopogtam az ajtón. = Ich klopfte an die Tür. kopogtat (vmin)◼◼◼igeKopogtatott az ajtón. = Er klopfte an der Tür. üt◼◼◻ige ütöget◼◼◻ige ver (szív)◼◼◻ige zörget◼◼◻igeAz eső zörgeti az ablakot. = Regen klopft ans Fenster. dobog (szív)◼◼◻ige vereget◼◼◻ige lüktet◼◻◻ige porol◼◻◻ige |
das Klopfen [des Klopfens; —] Substantiv [ˈklɔp͡fn̩] | kopogás◼◼◼főnévHallottad a kopogást? = Hast du ein Klopfen gehört? zörgetőfőnév |
geklopft [ɡəˈklɔp͡ft] | zörget◼◼◼ |
auf den Busch klopfen Phrase [aʊ̯f deːn ˈbʊʃ ˌklɔp͡fn̩] | puhatolózikkifejezés |