Deutsch | Türkisch |
---|---|
geschehen | |
sehen [sah; hat gesehen] Verb | bakmakverb görmekverb |
gestehen [gestand; hat gestanden] Verb | itiraf etmekverb |
wiehern [wieherte; hat gewiehert] Verb | kişnemekverb |
gutheißen [hieß gut; hat gutgeheißen] Verb | beğenmekverb onaylamakverb uygun bulmakverb |
der Hellseher [des Hellsehers; die Hellseher] Substantiv m | kâhinnoun |
heraufziehen [zog herauf; hat heraufgezogen] Verb | kaldırmakverb yukarı çekmekverb |
herausziehen | |
hervorgehen [ging hervor; ist hervorgegangen] Verb | anlaşılmakverb doğmakverb ileri gelmekverb |
hinabgehen | |
hinaufgehen [ging hinauf; ist hinaufgegangen] Verb | yukarı çıkmakverb |
hinaufgehen [ging hinauf; ist hinaufgegangen] Verb {fiyat vs.} | yükselmekverb |
hinausgehen [ging hinaus; ist hinausgegangen] Phrase | dışarı çıkmaverb |
hineingehen [ging hinein; ist hineingegangen] Verb | içeri girmekverb |
hintergehen [hinterging; hat hintergangen] Verb | aldatmakverb ihanet etmekverb |
hinuntergehen [ging hinunter; ist hinuntergegangen] Verb | aşağı inmekverb |
hinuntergehen [ging hinunter; ist hinuntergegangen] Verb {fiyat vs.} | düşmekverb |
hinziehen [zog hin; hat hingezogen] Verb | gecikmekverb uzamakverb |
Insgeheim | |
kaputtgehen [ging kaputt; ist kaputtgegangen] Verb | bozulmakverb kırılmakverb |
das Kopfweh [des Kopfweh(e)s; —] Substantiv n | baş ağrısınoun |
der Korkenzieher [des Korkenziehers; die Korkenzieher] Substantiv m | burgunoun tirbuşonnoun |
leerstehend Adjektiv | boşadjective |
stehenlassen [ließ stehen; hat stehengelassen] Verb | dokunmamakverb el sürmemekverb unutmakverb |
stehenlassen [ließ stehen; hat stehengelassen] Verb {bulunduğu} | |
losgehen [ging los; ist losgegangen] (auf +AKK) Verb | ateş almakverb başlamakverb gevşemekverb |