Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

vers bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
verschließbar

dający się zamknąć

zamykany na klucz

verschlingen | schlingen | verdrücken Verb

wsuwać(potocznie, potoczny) jeść dużo i szybko
verb

verschlissen | verwittern | zerstören Adjektiv

zniszczonyadjective
zużyty, uszkodzony

verschlossen [verschlossener; am verschlossensten] Adjektiv

skrytyadjective
niechętnie ujawniający własne przeżycia

verschludern

psuć

verschlungen Verb

pochłaniaćverb
kosztować dużo pieniędzy lub czasu

der Verschluss [des Verschlusses; die Verschlüsse] Substantiv

migawkanoun
część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego;

niedrożnośćnoun
zator, brak drożności – swobodnego przepływu w przewodzie, rurze itd.

Verschlüsselung | Chiffrierung Substantiv

szyfrowanie(rzeczownik odczasownikowy) od szyfrować
noun

verschmähen A Verb

brzydzić sięverb
czuć odrazę, wstręt, gardzić czymś lub kimś

verschmutzen [verschmutzte; hat/ist verschmutzt] Verb

brudzićverb
czynić brudnym, pokrywać brudem

verschmutzen | verunreinigen Verb

zanieczyszczaćverb
czynić nieczystym

die Verschmutzung [der Verschmutzung; die Verschmutzungen] Substantiv

polucja(fizjologia, fizjologiczny) mimowolny wytrysk nasienia u mężczyzn podczas snu
noun

zanieczyszczenienoun
stan bycia zanieczyszczonym

verschönern [verschönerte; hat verschönert] Verb

upiększyćverb

verschorfen [verschorfte; ist verschorft] Verb

pokryć się strupamiverb

verschreiben [verschrieb; hat verschrieben] Verb

przepisywaćverb
o lekarzu zalecać do stosowania

verschreibungspflichtig Substantiv

preskrypcja(dawniej, dawny) przedawnienie
noun

preskrypcja(dawniej, dawny) przepis prawny, nakaz urzędowy
noun

preskrypcja(językoznawstwo, językoznawczy) wydawanie norm językowych; kodyfikacja normatywna;
noun

preskrypcjanoun
wypisywanie, ordynowanie czegoś, (także, też) recepta lekarska

verschrumpeln [verschrumpelte; ist verschrumpelt] Verb

marszczyć sięverb

pomarszczyć sięverb

zmarszczyć sięverb

verschwinden [verschwand; ist verschwunden] Interjection

woninterjection
nieuprzejme wezwanie do oddalenia się

verschwinden [verschwand; ist verschwunden] Verb

ginąćverb
przestawać być widocznym, słyszalnym itp.

zaginąćverb
zniknąć bez śladu; przepaść bez wieści

znikaćverb
stawać się niewidocznym

zniknąćverb

Verschwinden [verschwand; ist verschwunden] Verb

zniknięcieverb

verschwenden | vergeuden Verb

marnowaćverb
wykorzystywać w sposób, który nie przynosi korzyści

der Verschwender [des Verschwenders; die Verschwender] Substantiv

marnotrawcanoun
osoba, która wykorzystuje rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie nimi gospodaruje, jest rozrzutna

utracjusz(książkowy) rozrzutny i używający życia mężczyzna
noun

die Verschwenderin [der Verschwenderin; die Verschwenderinnen] Substantiv

rozrzutnicanoun
kobieta trwoniąca majątek

verschwenderisch [verschwenderischer; am verschwenderischsten] Adjektiv

marnotrawnyadjective
niewykorzystujący rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarujący, rozrzutny

rozrzutnyadjective
wydający pieniądze lub zużywający jakieś dobra ponad miarę i bez potrzeby; (także, też) będący objawem czyjegoś marnotrawstwa

die Verschwendung [der Verschwendung; die Verschwendungen] Substantiv

marnotrawienie(rzeczownik odczasownikowy) od marnotrawić
noun

marnotrawstwonoun
niewykorzystywanie rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędne gospodarowanie

rozrzutnośćnoun

123