Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

s bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Saal [des Saal(e)s; die Säle] Substantiv

salanoun
przestronne pomieszczenie pełniące pewną określoną funkcję użytkową;

salonnoun
główny, dzienny pokój w mieszkaniu

Saale | Sächsische Saale Substantiv

Soława(geografia, geograficzny) rzeka w Turyngii, w Niemczech, lewy dopływ Łaby;
noun

Saan | San Substantiv

San(geografia, geograficzny) rzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawobrzeżny dopływ Wisły;
noun

Saar Substantiv

Zdziar nad Sazawą(geografia, geograficzny) miasto w Czechach, w kraju Wysoczyna;
noun

Saarbrücken

Saarbrücken

Saarland [Saarland(e)s; —] (deutsches Bundesland) Substantiv

Saara(geografia, geograficzny) (administracja) kraj związkowy w zachodniej części Niemiec;
noun

Saarländer | saarländisch Adjektiv

saarskiadjective
związany z Saarą, dotyczący Saary (kraju związkowego, krainy i rzeki)

die Saat [der Saat; die Saaten] Substantiv

siew(rolnictwo, rolniczy) umieszczanie nasion w przygotowanej ziemi i przykrywanie ich warstwą gleby
noun

zasiew(rolnictwo, rolniczy) czynność zasiania ziarna
noun

Saat- Adjektiv

nasienny(botanika, botaniczny) związany z nasionami
adjective

siewny(rolnictwo, rolniczy) związany z siewem
adjective

Saatband

taśma nasienna

das Saatbeet Substantiv

rozsadnik(rolnictwo, rolniczy) wydzielone miejsce do tworzenia rozsad
noun

Saatbett Substantiv

łoże siewne(rolnictwo, rolniczy) wierzchnia warstwa gruntu przygotowana do siewu;
noun

Saatgans Substantiv

gęś zbożowa(ornitologia, ornitologiczny) Anser fabalis, gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych;
noun

das Saatgut [des Saatgute(e)s; —] Substantiv

nasionanoun

die Saatkartoffel [der Saatkartoffel; die Saatkartoffeln] Substantiv

sadzeniak(rolnictwo, rolniczy) bulwa ziemniaka przeznaczona do sadzenia
noun

die Saatkrähe [der Saatkrähe; die Saatkrähen] Substantiv

gawron(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus frugilegus Linnaeus, gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka;
noun

Saazer Adjektiv

żateckiadjective
odnoszący się do czeskiego miasta Žatec, związany z Žatcem

der Sabbat [des Sabbats; die Sabbate] Substantiv

szabat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (żydowski) ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia, obchodzony jako dzień święty;
noun

Sabbatianismus Substantiv

sabataizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (historia, historyczny, historycznie) religijny ruch mesjanistyczny w judaizmie, założony w połowie XVII wieku przez Szabetaja Cewi;
noun

sabbeln [sabbelte; hat gesabbelt] Verb

nawijaćverb

pytlowaćverb

ślinić sięverb

terkotaćverb

der Säbel [des Säbels; die Säbel] Substantiv

szabla(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) jednosieczna broń z wygiętą klingą;
noun

Säbel rasseln Verb

potrząsać szabelkąverb
straszyć wojną, grozić rozpoczęciem konfliktu zbrojnego

Säbelantilope Substantiv

oryks(zoologia, zoologiczny) afrykańska antylopa o krępej budowie i długich rogach;
noun

oryks szablorogi(zoologia, zoologiczny) Oryx dammah Cretzschmar, duża antylopa zamieszkująca stepy i pustynie Afryki Północnej;
noun

Säbelsäge

pilarka szablasta

Säbelschnäbler Substantiv

szablodziób(ornitologia, ornitologiczny) Recurvirostra avosetta, ptak przybrzeżny o charakterystycznym czarnym i cienkim dziobie zagiętym w górę;
noun

Säbeltasche Substantiv

szabeltas(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) niewielka płaska torba skórzana zawieszana przy szabli, typowa dla niektórych rodzajów kawalerii (zwłaszcza dla umundurowania huzarów);
noun

die Sabotage [der Sabotage; die Sabotagen] Substantiv

sabotażnoun
umyślne niewypełnienie albo wypełnianie wadliwie swoich obowiązków w zamiarze wywołania dezorganizacji, strat i szkód; niewypełnienie danego zadania;

der Saboteur [des Saboteurs; die Saboteure] Substantiv

dywersantnoun
osoba dokonująca dywersji

sabotieren [sabotierte; hat sabotiert] Verb

sabotowaćverb
stosować sabotaż

Sabrina Substantiv

Sabrinanoun
imię żeńskie;

Saccharid Substantiv

sacharyd(biochemia, biochemiczny) (zobacz) węglowodan
noun

die Saccharose [der Saccharose; —] Substantiv

sacharozanoun

Sach- | sachbezogen Adjektiv

rzeczowyadjective
odnoszący się do rzeczy (a nie osób)

2345