Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

po bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
polieren [polierte; hat poliert] Verb

pucowaćverb
starannie czyścić gładką powierznię, taką którą da się doprowadzić do połysku

szlifować(przenośnie, przenośnia) udoskonalać, pracować nad ulepszeniem czegoś
verb

polieren | ausfeilen Verb

polerować(przenośnie, przenośnia) nanosić poprawki w celu ulepszenia czegoś
verb

die Polin [der Polin; die Polinnen] Substantiv

Polkanoun
obywatelka Polski, przedstawicielka narodu polskiego

Poliomyelitis | Heine-Medin-Krankheit Substantiv

choroba Heinego-Medina(medycyna, medyczny) choroba, którą powoduje wirus polio, objawiająca się często porażeniem mięśni;
noun

Polis Substantiv

polis(historia, historyczny, historycznie) typ organizacji państwa w starożytnej Grecji, który obejmował ośrodek miejski wraz z przyległymi obszarami;
noun

die Politesse [der Politesse; die Politessen, —] Substantiv

urzędniczka straży miejskiejnoun

Politie Substantiv

politeja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ustrój wyrożniony przez Arystotelesa, w założeniach charakteryzujący się rządami (wielu) obywateli dla dobra ogółu;
noun

die Politik [der Politik; die Politiken] Substantiv

politykanoun
całokształt działań jakiejś grupy, partii politycznej lub organizacji związanych z dążeniem do zdobycia i utrzymania władzy;

Politik | Grundsatz Substantiv

politykanoun
system odgórnie wprowadzonych zasad

der Politikaster [des Politikasters; die Politikaster] Substantiv

politykier(pejoratywnie, pejoratywny) źle oceniany polityk
noun

Politiker | Politikerin Substantiv

polityknoun
osoba zajmująca się polityką

die Politikerin [der Politikerin; die Politikerinnen] Substantiv

polityknoun
kobieta zajmująca się polityką

die Politikwissenschaft [der Politikwissenschaft; die Politikwissenschaften] Substantiv

nauki politycznenoun
nauki zajmujące się problemami dotyczącymi polityki oraz zdobywaniem i sprawowaniem władzy w państwie;

der Politikwissenschaftler [des Politikwissenschaftlers; die Politikwissenschaftler] Substantiv

politistenoun

politisch [politischer; am politischsten] Adjektiv

politycznyadjective
dotyczący polityki, związany z polityką, nastawiony na osiągnięcie korzyści w polityce

politische Korrektheit Substantiv

poprawność polityczna(socjologia, socjologiczny) norma językowa zalecająca w tzw. dyskursie publicznym unikanie określeń i zwrotów, które mogą urazić, obrazić, naruszyć godność osób, o których się wypowiadamy czy z którymi polemizujemy;
noun

politische Partei Substantiv

partia polityczna(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) grupa ludzi, zwykle zarejestrowana w odpowiedni sposób w administracji państwowej, których celem jest przejęcie władzy i rządzenie państwem;
noun

die Politisierung [der Politisierung; die Politisierungen] Substantiv

upolitycznienienoun
uczynienie czegoś politycznym, nadanie czemuś politycznego charakteru

Politologe | Politikwissenschaftler Substantiv

politolognoun
specjalista w dziedzinie politologii

die Politologie [der Politologie; —] Substantiv

politologianoun
nauka zajmująca się ogólnie pojętą polityką;

die Politur [der Politur; die Polituren] Substantiv

polituranoun
spirytusowy roztwór szelaku używany w meblarstwie do wykańczania powierzchni drewna; .

litz Substantiv

Police(geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

die Polizei [der Polizei; die Polizeien] Substantiv

policja(potocznie, potoczny) grupa policjantów
noun

policjanoun
instytucja państwowa mająca za zadanie ochronę obywateli przed przestępcami, wykrywanie przestępstw itp.;

das Polizeiauto [des Polizeiautos; die Polizeiautos] Substantiv

radiowóz(motoryzacja) samochód policyjny;
noun

Polizeihauptmeister

starszy posterunkowy

Polizeirevier | Kommissariat Substantiv

komisariatnoun
lokal, w którym urzędują pracownicy policji

der Polizist [des Polizisten; die Polizisten] Substantiv

policjantnoun
funkcjonariusz policji

der Polizist [des Polizisten; die Polizisten] Adjektiv

policyjnyadjective
związany z policją

die Polizistin [der Polizistin; die Polizistinnen] Substantiv

policjantkanoun
kobieta, która pracuje w policji

die Polka [der Polka, der Polki; die Polkas, die Polki] Substantiv

polka(choreografia, choreograficzny) czeski taniec ludowy w metrum 2/4;
noun

der Pollack [des Pollacks; die Pollacks] Substantiv

rdzawiec(ichtiologia, ichtiologiczny) Pollachius pollachius, gatunek ryby morskiej z rodziny dorszowatych;
noun

der Poller [des Pollers; die Poller] Substantiv

pachołeknoun
słupek ostrzegawczy stojący przy drodze

pachołeknoun
słupek służący do obkładania cum i szpringów

poler(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) pachołek na nabrzeżu lub na pokładzie statku, do którego mocuje się cumy i szpringi;
noun

Pollnow Substantiv

Polanów(geografia, geograficzny) miasto w województwie zachodniopomorskim;
noun

die Pollution [der Pollution; die Pollutionen] Substantiv

mokry sen(potocznie, potoczny) sen o treści erotycznej, który często łączy się z polucją
noun

zmaza nocna(fizjologia, fizjologiczny) (zobacz) polucja
noun

Polnisch [polnischer; am polnischsten] Substantiv

polszczyzna(językoznawstwo, językoznawczy) język polski
noun

1234