leu bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| der Generalleutnant [des Generalleutnants; die Generalleutnants] Substantiv | generał broni(wojskowość, wojskowy) wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych, wyższy od generała dywizji; |
| der Geschäftsmann [des Geschäftsmann(e)s; die Geschäftsleute, die Geschäftsmänner] Substantiv | biznesmen(potocznie, potoczny) (ekonomia, ekonomiczny) osoba oficjalnie prowadząca działalność gospodarczą businessmannoun |
| glänzen | leuchten | strahlen Verb | jaśniećverb |
| Heckleuchte Substantiv | tylne światłonoun |
| herausplatzen | herausschleudern Verb | wypalać(potocznie, potoczny) mówić coś nagle i bez namysłu |
| Holocaustleugnung Substantiv | kłamstwo oświęcimskie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (historia, historyczny, historycznie) praktyka negowania holokaustu, upowszechnianie opinii, że znane fakty na temat Holocaustu są wyolbrzymione lub nieprawdziwe; |
| die Honigschleuder Substantiv | miodarka(pszczelarstwo, pszczelarski) urządzenie do pozyskiwania miodu z plastra wirówka(pszczelarstwo, pszczelarski) urządzenie do pozyskiwania miodu z plastra |
| der Jongleur [des Jongleurs; die Jongleure] Substantiv | żonglernoun |
| Kaltenleutgeben | |
| der Kameramann [des Kameramann(e)s; die Kameramänner/Kameraleute] Substantiv | kamerzystanoun |
| Kleider machen keine Leute | habit nie czyni mnichawygląd zewnętrzny nie świadczy o wartości człowieka |
| Kleider machen Leute | jak cię widzą, tak cię pisząludzi często ocenia się po ich wyglądzie i zachowaniu |
| Kohleule Substantiv | piętnówka kapustnica(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Mamestra brassicae Linnaeus, motyl z rodziny sówkowatych; |
| der Kontrolleur [des Kontrolleurs; die Kontrolleure] Substantiv | kontrolernoun |
| Kronleuchter | Lüster Substantiv | żyrandolnoun |
| Lampe | Leuchte Substantiv | lampanoun |
| der Landsmann [des Landsmannes; die Landsmänner, die Landsleute] Substantiv | krajannoun rodaknoun ziomeknoun |
| Laterne Leuchte Substantiv | latarnianoun |
| das Linoleum [des Linoleums; —] Substantiv | linoleum(budownictwo) wodoodporny materiał zrobiony z płótna pokrytego masą z utwardzonego oleju lnianego stosowany do wykładania podłóg; |
| das Mausoleum [des Mausoleums; die Mausoleen] Substantiv | mauzoleum(architektura, architektoniczny) monumentalny grobowiec, przeważnie osobna budowla pełniąca taką funkcję; |
| Mitteleuropa | Zentraleuropa Substantiv | Europa Środkowa(geografia, geograficzny) region w centralnej Europie; |
| der Mittelsmann [des Mittelsmann(e)s; die Mittelsmänner, die Mittelsleute] Substantiv | pośredniknoun |
| morgen, morgen, nur nicht heute, sagen alle faulen Leute | |
| der Müllmann [des Müllmann(e)s; die Müllmänner|Müllleute] Substantiv | śmieciarz(potocznie, potoczny) pracownik zajmujący się bezpośrednio wywozem śmieci |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) Substantiv | Lew(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) piąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 lipca do 22 (23) sierpnia; Lew(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny zimą i wiosną; lew(zoologia, zoologiczny) samiec lwa (1.1) |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) animal name | lwianimal name |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) Adjektiv | lwiadjective |
| das Nachleuchten Substantiv | fosforescencja(fizyka, fizyczny) świecenie ciał wywołane uprzednim naświetlaniem i trwające po jego ustaniu; |
| der Oberleutnant [des Oberleutnants; die Oberleutnants] Substantiv | porucznik(wojskowość, wojskowy) oficer mający stopień wojskowy porucznika (1.1) |
| Oberleutnant | Leutnant Substantiv | porucznik(wojskowość, wojskowy) jeden z oficerskich stopni wojskowych; |
| der Oberstleutnant [des Oberstleutnants; die Oberstleutnants] Substantiv | podpułkownik(wojskowość, wojskowy) stopień oficerski, w Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora; |
| der Ombudsmann [des Ombudsmann(e)s; die Ombudsmänner, die Ombudsleute] Substantiv | ombudsman(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) niezależny urzędnik powoływany przez parlament, do którego obywatele mogą odwoływać się w sprawach naruszania praw i wolności po wyczerpaniu innych możliwości prawnych; |
| Ordensleute Adjektiv | wyznaniowyadjective zakonnyadjective |
