Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

fang bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Fang [des Fang(e)s; die Fänge] Verb

chwytaćverb
szybko łapać coś lub kogoś i mocno trzymać

wychwytywaćverb
łapać, chwytać, wyłapywać

der Fang [des Fang(e)s; die Fänge] Substantiv

połównoun
czynność łowienia

połównoun
efekt łowienia

das fangen [des Fangens; —] Verb

schwytać(książkowy) złapać
verb

Fangen | Nachlauf Substantiv

bereknoun
dziecięca gra ruchowa, w której jedna osoba musi dogonić i dotknąć dowolną z pozostałych osób

der Fango [des Fangos; —] Substantiv

borowina(medycyna, medyczny) stosowany w lecznictwie torf;
noun

Fangschrecke Substantiv

religiant(książkowy) (pogardliwie, pogardliwy) człowiek przesadnie pobożny
noun

świętoszek(pogardliwie, pogardliwy) człowiek manifestujący swą pobożność, często fałszywą
noun

der Aalfang [des Aalfang(e)s; die Aalfänge] Substantiv

połów węgorzynoun

Abendempfang

wieczorne przyjęcie

das abfangen [des Abfangens] Substantiv

przechwycićnoun

Abfangzaun Substantiv

podparcienoun
coś lub ktoś wspomagający kogoś innego

aller Anfang ist schwer

najciężej pierwszy krok zrobićoddaje trudność rozpoczęcia czegoś dla osób nie mających doświadczenia w danej dziedzinie

umfangreich [umfangreicher; am umfangreichsten] Adjektiv

rozległyadjective
posiadający znaczny zakres, zasięg

unbefangen [unbefangener; am unbefangensten] Adjektiv

obrotnyadjective
odznaczający się sprytem i zaradnością

der Anfang [des Anfang(e)s; die Anfänge] Substantiv

wstępnoun
początek jakiejś czynności

Anfang | Beginn Substantiv

począteknoun
to, od czego się coś zaczyna

rozpoczęcienoun
moment w którym coś się rozpoczyna

anfangen Verb

chwytaćverb
łapać się

rozchodzićverb
rozluźnić buty przez chodzenie w nich

trafićverb
znaleźć drogę i dotrzeć gdzieś

włamaćverb
dostać się siłą do zamkniętego budynku (pomieszczenia, skrytki, kasy itp.), niszcząc urządzenia zamykające

zacząćverb
aspekt dokonany od: zaczynać

anfangen | beginnen Verb

rozpoczynaćverb
inicjować coś, dawać początek

rozpoczynaćverb
zaczynać się

Anfangen | Beginnen Substantiv

rozpoczynanie(rzeczownik odczasownikowy) od rozpoczynać
noun

rozpoczęcie(rzeczownik odczasownikowy) od rozpocząć: zapoczątkowanie czegoś, nadanie czemuś początku
noun

anfangs Adverb

pierwotnieadverb
zgodnie z początkiem, odwołując się do najwcześniejszych chwil od powstania

początkowoadverb
na początku, wstępnie

z początkuadverb

Annahme | Empfang Substantiv

przyjęcie(rzeczownik odczasownikowy) od przyjąć
noun

befangen | verlegen Adjektiv

skrępowany(książkowy) zawstydzony, onieśmielony jakąś sytuacją
adjective

beginnen | anfangen Verb

zaczynaćverb
przystępować do wykonywania jakiejś czynności

Begrüßung | Empfang Substantiv

powitanienoun
forma zwrotu grzecznościowego lub gest wykonywany podczas witania się z inną osobą;

bei Adam und Eva anfangen

od Adama i Ewyod początku

Eckzahn | Fangzahn Substantiv

kieł(zoologia, zoologiczny) ząb między siekaczami a zębami trzonowymi;
noun

einfangen [fing ein; hat eingefangen] Verb

łapaćverb
zarażać się, zostawać zarażonym chorobą

der Empfang [des Empfang(e)s; die Empfänge] (Raum, Stelle in einem Hotel, wo sich die Gäste anmelden) Substantiv

odbiór(elektronika, elektroniczny) wychwycenie sygnału radiowego lub telewizyjnego
noun

odbiór(fizjologia, fizjologiczny) odczuwanie sygnałów ze zmysłów
noun

12