Deutsch | Polnisch |
---|---|
Ex | |
Ex Substantiv | były(potocznie, potoczny) były (1.1) mąż, chłopak, narzeczony eks(potocznie, potoczny) była żona / narzeczona / dziewczyna eks(potocznie, potoczny) były mąż / narzeczony / chłopak |
ex aequo | |
Ex-Frau Substantiv | eksżonanoun |
ex situ Adverb | ex situadverb |
Exa- | |
das Examen [des Examens; die Examina, die Examen] Substantiv | egzamin końcowynoun |
examinieren [examinierte; hat examiniert] Verb | egzaminować(przenośnie, przenośnia) badać, obserwować, wypytywać |
das Exarchat [des Exarchat(e)s; die Exarchate] Substantiv | egzarchat(historia, historyczny, historycznie) jednostka podziału administracyjnego w cesarstwie bizantyńskim znajdująca się pod zarządem egzarchy egzarchat(historia, historyczny, historycznie) urząd namiestnika w cesarstwie bizantyńskim egzarchat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) obszar położony poza głównym terenem działania danego Kościoła poddany władzy kanonicznej przedstawiciela patriarchy; |
exclamatio Substantiv | wykrzyknienienoun |
die Exegese [der Exegese; die Exegesen] Substantiv | egzegeza(językoznawstwo, językoznawczy) (teologia, teologiczny) badanie, wyjaśnianie i komentowanie tekstów; |
der Exeget [des Exegeten; die Exegeten] Substantiv | egzegeta(językoznawstwo, językoznawczy) językoznawca zajmujący się egzegezą egzegeta(teologia, teologiczny) biblista badający teksty biblijne |
Exekution | Hinrichtung Substantiv | kaźńnoun |
exekutiv | ausübend Adjektiv | wykonawczyadjective |
die Exekutive [der Exekutive; die Exekutiven] Substantiv | egzekutywa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) władza wykonawcza w państwie |
die Exekutive [der Exekutive; die Exekutiven] Adjektiv | kierowniczy(administracja) dotyczący kierownika |
das Exempel [des Exempels; die Exempel] Substantiv | egzemplifikacjanoun egzemplifikacjanoun |
das Exemplar [des Exemplars; die Exemplare] Substantiv | egzemplarznoun |
Exfoliation | |
der Exhibitionismus [des Exhibitionismus; die Exhibitionismen] Substantiv | ekshibicjonizm(seksuologia, seksuologiczny) dewiacja seksualna polegająca na obnażaniu się w miejscu publicznym; |
der Exhibitionist [des Exhibitionisten; die Exhibitionisten] Substantiv | ekshibicjonistanoun |
Exhibitionistin Substantiv | ekshibicjonistkanoun |
exhumieren [exhumierte; hat exhumiert] Verb | ekshumowaćverb |
Exhumierung | Exhumation Substantiv | ekshumacjanoun |
das Exil [des Exils; die Exile] Substantiv | wygnanienoun wygnanienoun |
existent Adjektiv | istniejącyadjective |
der Existentialismus [des Existentialismus; —] Substantiv | egzystencjalizm(filozofia, filozoficzny) współczesny kierunek filozoficzny, którego przedmiotem badań są indywidualne losy jednostki ludzkiej; |
existentiell [existentieller; am existentiellsten] Adjektiv | egzystencjalny(książkowy) dotyczący egzystencji |
die Existenz [der Existenz; die Existenzen] Substantiv | egzystencja(filozofia, filozoficzny) rzeczywistość, istnienie, byt egzystencjanoun |
Existenz | Dasein | Bestehen | Vorhandensein Substantiv | istnienienoun |
existieren [existierte; hat existiert] Verb | egzystowaćverb |