Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

beige bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
die Beige [der Beige; die Beigen] Substantiv

beżnoun
kolor podobny do koloru kawy z mlekiem

die beige [der Beige; die Beigen] Adjektiv

beżowyadjective
mający kolor kawy z mlekiem lub piasku

die beige [der Beige; die Beigen] Adverb

beżowo(odprzymiotnikowy) → beżowy
adverb

beibringen [brachte bei; hat beigebracht] Verb

zawiadamiaćverb
przekazywać komuś wiadomość lub informację o czymś

beilegen [legte bei; hat beigelegt] Verb

łagodzićverb
czynić łagodnym, mniej surowym, mniej gwałtownym

beischlafen [schlief bei; hat beigeschlafen] Verb

obcować(rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywać stosunki płciowe
verb

der Beigeschmack [des Beigeschmack(e)s; —] Substantiv

posmaknoun
charakter czegoś

posmaknoun
wrażenie dziwności smaku pokarmu lub napoju

Beigeschmack | Nachgeschmack Substantiv

posmaknoun
mało intensywny smak czegoś

beisteuern [steuerte bei; hat beigesteuert] Verb

czegośverb

przyczyniaćverb

wnosićverb

beitragen [trug bei; hat beigetragen] Verb

przyczyniać sięverb
być częściowo przyczyną czegoś, wpływać na powstawanie czegoś

beitreten [trat bei; ist beigetreten] Verb

dołączyćverb
wziąć udział w czymś, co już się odbywa, co już trwa

dabeihaben [hatte dabei; hat dabeigehabt] Phrase

mieć coś przy sobiephrase

mieć kogoś ze sobąphrase

der Leibeigene [ein Leibeigener; des/eines Leibeigenen; die Leibeigenen/zwei Leibeigene] Adjektiv

pańszczyźnianyadjective
związany z pańszczyzną

Frondienst | Leibeigenschaft Substantiv

pańszczyzna(historia, historyczny, historycznie) bezpłatna i przymusowa praca chłopów na rzecz właściciela ziemskiego w zamian za nadział gruntu;
noun

hellbeige Adjektiv

jasnobeżowyadjective
beżowy o jasnym odcieniu

herbeiführen [führte herbei; hat herbeigeführt] Verb

doprowadzaćverb

doprowadzićverb

herbeischaffen [schaffte herbei; hat herbeigeschafft] Verb

dostarczyćverb

sprowadzićverb

herbeiziehen [zog herbei; hat herbeigezogen] Verb

naciągaćverb
przedstawiać pewne sprawy nierzetelnie

Leibeigener Substantiv

czeladź(historia, historyczny, historycznie) dawna służba u magnatów i szlachty używana do posług w domu, jako straż w zamku, grodzie itp., a także towarzysząca swoim panom w wyprawach wojennych;
noun

vorbeigehen [ging vorbei; ist vorbeigegangen] Verb

przechodzićverb
mijać określone obiekty

Zuletzt gesucht