Almanca-Türkçe sözlük »
willkür anlamı türkçe
| Almanca | Türkçe |
|---|---|
| die Willkür [der Willkür; —] Substantiv f | başına buyrukluknoun keyti hareketnoun |
| willkürlich [willkürlicher; am willkürlichsten] Adjektiv | isteğe bağlıadjective keyfiadjective |
| unwillkürlich [unwillkürlicher; am unwillkürlichsten] Adjektiv | iradedışıadjective istemsizadjective |
