Almanca | Türkçe |
---|---|
wider | |
widerhallen [hallte wider; hat widergehallt] Verb | yankı yapmakverb |
der Widerhall [des Widerhall(e)s; die Widerhalle] Substantiv m | yankınoun |
widerlegen [widerlegte; hat widerlegt] Verb | yanlış olduğunu kanıtlamakverb çürütmekverb |
widerlich [widerlicher; am widerlichsten] Adjektiv | iğrençadjective tiksindiriciadjective |
die Widerrede [der Widerrede; die Widerreden] Substantiv | itiraznoun karşı çıkmanoun |
Widerreden | |
widerrufen [widerrief; hat widerrufen] Verb | feshetmekverb geri almakverb iptal etmekverb sözünden dönmekverb yalanlamakverb |
der Widerruf [des Widerrufs, des Widerrufes; die Widerrufe] Substantiv m | fesihnoun iptalnoun sözünden dönmenoun yalanlamanoun |
widersetzen [widersetzte sich; hat sich widersetzt] Verb | itiraz etmekverb karşı koymakverb karşı çıkmakverb |
widersinnig [widersinniger; am widersinnigsten] Adjektiv | abesadjective saçmaadjective |
widerspenstig [widerspenstiger; am widerspenstigsten] Adjektiv | dik başlıadjective inatçıadjective |
widersprechen [widersprach; hat widersprochen] Verb | aykırı olmakverb inkâr etmekverb itiraz etmekverb karşı koymakverb karşı çıkmakverb yadsımakverb çelişik olmakverb |
widersprechend Adjektiv | aykırıadjective birbirini tutmayanadjective |