Almanca-Türkçe sözlük »

man anlamı türkçe

AlmancaTürkçe
man [des ; die män| männen]

insannoun

kişinoun

manche

bazı

mancherlei Adjektiv

türlü türlüadjective

çeşitliadjective

manchmal Adverb

ara sıraadverb

bazenadverb

der Mandant [des Mandanten; die Mandanten] Substantiv
m

müvekkilnoun

Mandanten

müvekkil

die Mandarine [der Mandarine; die Mandarinen] (Citrus nobilis vagy Citrus reticulata) Substantiv
f

mandalinanoun

Mandarinen pl

mandalina

das Mandat [des Mandats, des Mandates; die Mandate] Substantiv
n

mandanoun

Mandaten

manda

die Mandel [der Mandel; die Mandeln] Substantiv
f

bademnoun

bademciknoun

die Mandelentzündung [der Mandelentzündung; die Mandelentzündungen] Substantiv
f

bademcik iltihabınoun

Mandelentzündungen pl

bademcik iltihabı

der Mangel [des Mangels, des Mangel; die Mängel, die Mangeln] Substantiv
m

eksikliknoun

hatanoun

kusurnoun

kıtlıknoun

yokluknoun

mangelhaft [mangelhafter; am mangelhaftesten] Adjektiv

eksikadjective

hatalıadjective

kusurluadjective

mangeln [mangelte; hat gemangelt] Verb

eksik olmakverb

die Manie [der Manie; die Manien] Substantiv
f

hastalıknoun

maninoun

manyaklıknoun

Manien

hastalık

mani

manyaklık

die Manier [der Manier; die Manieren] Substantiv

biçemnoun

tarznoun

usulnoun

üslupnoun

Manieren pl {kuralları}

görgü

Manieren pl

biçem

tarz

usul

12