Almanca-Türkçe sözlük »
klinge anlamı türkçe
| Almanca | Türkçe |
|---|---|
| die Klinge [der Klinge; die Klingen] Substantiv f | liietnoun traş bıçağınoun |
| die Klingel [der Klingel; die Klingeln] Substantiv f | zilnoun çıngıraknoun |
| das Klingeln Substantiv pl n {zili} | çalmaknoun |
| das Klingeln Substantiv pl n | zilnoun çıngıraknoun |
| klingen [klang; hat geklungen] Verb | liietverb traş bıçağıverb tınlamakverb çınlamakverb |
| die Rasierklinge [der Rasierklinge; die Rasierklingen] Substantiv f | tıraş bıçağınoun |
| Rasierklingen | |
| verklingen [verklang; ist verklungen] Verb |
