kenntnis anlamı türkçe

Almanca	Türkçe
die Kenntnis [der Kenntnis; die Kenntnisse] Substantiv f	bilginoun
Kenntnisse pl	bilgi
die Erkenntnis [der Erkenntnis, der Erkenntnisses; die Erkenntnisse] Substantiv f	anlayışnoun bilginoun kavrayışnoun
Erkenntnisse pl	anlayış bilgi kavrayış
die Unkenntnis [der Unkenntnis; —] Substantiv	bilgisizliknoun bilmezliknoun cahilliknoun

Geçmişiniz