Almanca-Türkçe sözlük »

keime anlamı türkçe

AlmancaTürkçe
Keime pl

embriyon

tohum

der Keim [des Keimes/Keims; die Keime] Substantiv
m

embriyonnoun

tohumnoun

keimen [keimte; hat gekeimt] Verb

filizlenmekverb

çimlenmekverb

↑

Geçmişiniz

    Çevrimiçi sözlükler

    ilginizi çekebilir