Almanca-Türkçe sözlük »

haupt anlamı türkçe

AlmancaTürkçe
das Haupt [des Haupts, des Hauptes; die Häupter] Substantiv

patronnoun

das Haupt [des Haupts, des Hauptes; die Häupter] Substantiv
n

başnoun

başkannoun

der Hauptbahnhof [des Hauptbahnhofes, des Hauptbahnhofs; die Hauptbahnhöfe] Substantiv
m

garnoun

merkez istasyonunoun

Hauptbahnhöfe

gar

merkez istasyonu

der Haupteingang [des Haupteingang(e)s; die Haupteingänge] Substantiv
m

ana girişnoun

büyük kapınoun

Haupteingänge

ana giriş

büyük kapı

das Hauptfach [des Hauptfaches|Hauptfachs; die Hauptfächer] Phrase
n

esas dersnoun

Hauptfächer

esas ders

Hauptleute

yüzbaşı

der Hauptmann [des Hauptmanns, des Hauptmannes; die Hauptmänner, die Hauptleute] Substantiv

kaptannoun

der Hauptmann [des Hauptmanns, des Hauptmannes; die Hauptmänner, die Hauptleute] Substantiv
m

yüzbaşınoun

das Hauptpostamt [des Hauptpostamt(e)s; die Hauptpostämter] Substantiv
n

merkez postanesinoun

Hauptpostämter

merkez postanesi

das Hauptquartier [des Hauptquartiers; die Hauptquartiere] Substantiv
n

karargâhnoun
Militär

Hauptquartiere

karargâh

Hauptrollen

başrol

die Hauptsache [der Hauptsache; die Hauptsachen] Substantiv
f

asıl sorunnoun

esas meselenoun

Hauptsachen

asıl sorun

esas mesele

Hauptsadt

başkent

der Hauptsatz [des Hauptsatzes; die Hauptsätze] Substantiv
m (dilb.)

asıl cümlenoun

der Hauptsatz [des Hauptsatzes; die Hauptsätze] Substantiv
m

temel tümcenoun

die Hauptschlagader [der Hauptschlagader; die Hauptschlagadern] Substantiv
f

ana atardamarnoun

aortnoun

Hauptschlagadern

ana atardamar

aort

die Hauptstraße [der Hauptstraße; die Hauptstraßen] Substantiv
f

anacaddenoun

Hauptstraßen

anacadde

hauptsächlich Adjektiv

anaadjective

belli başlı başlıcaadjective

esasadjective

Hauptsädte

başkent

Hauptsätze (dilb.)

asıl cümle

Hauptsätze

temel tümce

12