Almanca-Türkçe sözlük »
einfall anlamı türkçe
| Almanca | Türkçe |
|---|---|
| der Einfall [des Einfall(e)s; die Einfälle] Substantiv m | baskınnoun buluşnoun fikirnoun salgınnoun |
| einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Phrase | aklına gelmekverb baskın yapmakverb yıkılmakverb çökmekverb |
| hereinfallen [fiel herein; ist hereingefallen] Verb | faka basmakverb tuzağa düşmekverb |
