Almanca-Türkçe sözlük »
bröckeln anlamı türkçe
| Almanca | Türkçe |
|---|---|
| bröckeln [bröckelte; hat/ist gebröckelt] Verb | parçalamakverb parçalanmakverb ufalamakverb ufalanmakverb |
| zerbröckeln [zerbröckelte; hat zerbröckelt] Verb | parçalamakverb parçalanmakverb ufalamakverb ufalanmakverb |
