Almanca-Türkçe sözlük »
bescheiden anlamı türkçe
| Almanca | Türkçe |
|---|---|
| bescheiden [beschied; hat beschieden] Verb | alçakgönüllüverb sadeverb terbiyeliverb usluverb |
| die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv f | alçakgönüllülüknoun |
| Bescheidenheiten pl |
