bescheide anlamı türkçe

Almanca	Türkçe
Bescheide	bilgi cevap karşılık
der Bescheid [des Bescheides/Bescheids; die Bescheide] Substantiv m	bilginoun cevapnoun karşılıknoun
bescheiden [beschied; hat beschieden] Verb	alçakgönüllüverb sadeverb terbiyeliverb usluverb
die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv f	alçakgönüllülüknoun
Bescheidenheiten pl	alçakgönüllülük

Geçmişiniz