Almanca-Türkçe sözlük »

bellen anlamı türkçe

AlmancaTürkçe
bellen [bellte; hat gebellt] Verb

havlamakverb

die Libellen Substantiv
pl

yusufçuknoun

die Libelle [der Libelle; die Libellen] Substantiv
f

yusufçuknoun

Mirabellen pl

sarı erik

Rebellen pl

asi

isyancı

der Rebell [des Rebellen; die Rebellen] Substantiv
m

asinoun

isyancınoun

Rebellentum

asilik

Tabellen pl

liste

çizelge

die Tabelle [der Tabelle; die Tabellen] Substantiv
f

listenoun

çizelgenoun