Almanca-Türkçe sözlük »

ausrufe anlamı türkçe

AlmancaTürkçe
Ausrufe pl

bağırış

haykırış

ünlem

der Ausruf [des Ausrufs/Ausrufes; die Ausrufe] Substantiv
m

bağırışnoun

haykırışnoun

ünlemnoun

das Ausrufezeichen [des Ausrufezeichens; die Ausrufezeichen] Substantiv
n

ünlem işaretinoun