Немецкий | Венгерский |
---|---|
grinsen [grinste; hat gegrinst] Verb [ˈɡʁɪnzn̩] | vigyorog◼◼◼igeÖnelégülten vigyorgott. = Er grinste selbstgefällig. |
das Grinsen [des Grinsens; —] Substantiv [ˈɡʁɪnzn̩] | vigyor◼◼◼főnév |
grinsend Adjektiv [ˈɡʁɪnzn̩t] | vigyorgó◼◼◼melléknév fintorgómelléknév |
angrinsen [grinste an; hat angegrinst] (Akkusativ) Verb [ˈanˌɡʁɪnzn̩] | rávigyorog vkirekifejezés |